Köşesi olan her kişi tam manası ile usta sayılmazdı. Ama Oğuz Aral ustalık yolunda ilerleyen yeni yetmeleri arzu ateşi ile yakacak formülleri iyi bilirdi. Kimilerine köşe vermez tek karikatüre yönlendirir, kimilerini ise kendi tarzını araştırabileceği, hem rezil hem de vezir olabileceği köşelere yönlendirirdi. Böylece dergide çeşitliliği sağladığı gibi işileri başkaları ile tatlı bir rekabete iter ve en önemlisi her hafta tarzını bozmadan bir düşünce yapısında (veya değil)bir köşe çıkarma yolunda kendisi ile rekabete sokardı.Biz de bu şekilde gelişen ve her tür insana kendini bulabileceği bir alan yaratan köşelere göz atacağız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder